วิธีคลายความวิตกกังวลของลูกเมื่อต้องแยกจากคุณพ่อคุณแม่

เป็นเรื่องธรรมดาที่ลูกจะรู้สึกกังวลและร้องไห้เมื่อใดก็ตามที่ต้องแยกจากคุณแม่ 

หลังจากที่ได้ใช้ชีวิตอยู่ร่วมกับคุณแม่มาตั้งแต่คลอด เมื่อต้องแยกจากคุณแม่ลูกอาจเกิดความกลัวที่เรียกว่าความวิตกกังวลจากการแยกจากกัน ถึงแม้ว่าจะเป็นเรื่องปกติธรรมดา แต่คุณแม่อาจพบว่ามันไม่ง่ายเลย

เพื่อเตรียมความพร้อมของคุณแม่และลูกน้อยสำหรับขั้นตอนสำคัญในการแยกจากกัน ต่อไปนี้เป็นข้อเท็จจริงบางประการเกี่ยวกับความวิตกกังวลจากการแยกจากกัน และวิธีทำให้ลูกน้อยของคุณแม่สบายใจขึ้นเมื่อต้องบอกลา

ทำไมเด็กจึงรู้สึกวิตกกังวลเมื่อต้องแยกจากกัน
เป็นเวลาหลายล้านปีที่เด็ก ๆ ถูกเลี้ยงดูมาในครอบครัวใหญ่ และใช้ชีวิตในวัยเด็กทั้งหมดอยู่กับคุณพ่อคุณแม่หรือสมาชิกคนอื่น ๆ ในครอบครัว ด้วยเหตุนี้จึงมีคำกล่าวว่าต้องใช้ทั้งหมู่บ้านในการเลี้ยงดูเด็ก ในปัจจุบัน การที่พ่อแม่ในสังคมสมัยใหม่เลี้ยงลูกในอพาร์ทเมนต์เล็ก ๆ จากนั้นจึงพาลูกออกไปข้างนอกเพื่อเรียนและอยู่กับผู้สอนซึ่งเป็นคนแปลกหน้าจึงถือเป็นเรื่องใหม่และผิดธรรมชาติอย่างมาก นั่นหมายความว่าเด็ก ๆ จะได้รับการตั้งโปรแกรมทางพันธุกรรมให้รู้สึกกลัวเมื่อถูกทิ้งไว้กับคนที่พวกเขาไม่รู้จัก พวกเขาอาจกินได้ นอนหลับ แต่ในความเป็นจริงแล้วสำหรับเด็ก 2 ขวบ ไม่ว่าจะถูกทิ้งให้อยู่กับพี่เลี้ยงหรือหุ่นไล่กาเขาก็จะรู้สึกไม่แตกต่างกัน เนื่องจากทั้งคู่ไม่มีกลิ่นเหมือนแม่ หน้าตาเหมือนแม่ หรือให้นมได้เหมือนที่แม่ให้ ด้วยเหตุนี้เด็กที่ถูกทิ้งให้อยู่ตามลำพังจึงร้องไห้เสียงดังและนานที่สุดเท่าที่จะทำได้ เพื่อส่งสัญญาณให้ผู้ดูแลทราบว่าจะสามารถพบเด็กได้ที่ไหน

เมื่อใดที่เด็กจะเกิดความวิตกกังวลจากการแยกจากกัน
ความวิตกกังวลจากการแยกจากกันจะเริ่มขึ้นหลังจากที่เด็กมีความเข้าใจถึงความคงทนของวัตถุ นั่นคือเขารับรู้ได้ว่าสิ่งต่าง ๆ รวมไปถึงตัวคุณแม่นั้นมีอยู่จริงแม้ว่าจะอยู่นอกสายตาก็ตาม ซึ่งมักเกิดขึ้นเมื่อมีอายุได้ 4 – 7 เดือน เมื่อสิ่งนี้เกิดขึ้น ลูกจะสามารถรับรู้ได้ว่าคุณแม่ไม่อยู่ใกล้ ๆ อย่างไรก็ตาม เด็กส่วนใหญ่จะมีความวิตกกังวลจากการแยกจากกันก่อนจะถึงวันเกิดครบ 1 ขวบ และเด็กบางคนอาจเริ่มแสดงให้เห็นเมื่ออายุประมาณ 2 ขวบ

ก่อนที่เด็กจะอายุครบ 3 ขวบ พวกเขาอาจเริ่มชินกับการที่คุณแม่ไม่อยู่ด้วย แต่นั่นไม่ได้หมายความว่าพวกเขาไม่กลัวที่จะเห็นคุณแม่เดินจากไป คุณแม่ควรทราบว่าไม่ใช่เด็กทุกคนที่จะแสดงอาการวิตกกังวลจากการพลัดพราก บางคนอาจแสดงให้เห็นหลังจากที่ได้รับการกระตุ้นโดยการเปลี่ยนแปลงครั้งใหญ่ในชีวิต เช่น เริ่มไปโรงเรียนอนุบาล มีน้องคนใหม่ หรือย้ายที่อยู่ใหม่เป็นต้น

วิธีคลายความวิตกกังวลจากการแยกจากกัน:

• กำหนดเวลาการแยกตัวหลังจากงีบหลับหรือกินนม: เด็ก ๆ มักจะมีความวิตกกังวลจากการแยกจากกันเมื่อพวกเขาเหนื่อยหรือหิว ซึ่งก็สมเหตุสมผลเพราะในขณะนั้นพวกเขาจำเป็นต้องพึ่งคุณแม่ และต้องการปกป้องของคุณแม่มากกว่าเวลาปกติ ดังนั้นพยายามกำหนดเวลาในการแยกหลังจากที่ลูกงีบหลับหรือหลังจากให้นม
• ให้ลูกได้เรียนรู้ว่าเดี๋ยวคุณแม่ก็กลับมา: สิ่งสำคัญสำหรับลูกก็คือ เขาจะต้องเรียนรู้ว่าเดี๋ยวคุณแม่จะกลับมา และเนื่องจากความจำของพวกเขายังอยู่ระหว่างการพัฒนา คุณแม่ควรเริ่มต้นด้วยเวลาที่สั้นมาก ๆ เช่น 5 นาที เมื่อลูกรู้ว่าคุณแม่จะกลับมาหลังจากผ่านไป 5 นาทีแล้ว ให้ลองทิ้งเขาไว้ตามลำพังประมาณ 15 นาทีในครั้งต่อไป จากนั้นลองเพิ่มเวลาเป็น 1 ชั่วโมงก่อน แล้วค่อยเพิ่มเป็น 2 ชั่วโมงในภายหลัง โดยบอกเขาทุกครั้ง ว่าคุณจะกลับมา
• ทำให้การร่ำลาเป็นไปอย่างรวดเร็ว: ไม่ว่าคุณแม่จะเตรียมตัวลูกให้พร้อมก่อนออกเดินทางอย่างไร ควรทำให้การลาของคุณเป็นไปอย่างเรียบง่าย รวดเร็ว และอ่อนโยน อาจเป็นการจูบลาธรรมดา ๆ และโบกมือ ยิ่งใช้เวลาในการร่ำลานานเท่าไหร่ความกังวลของลูกก็จะยิ่งมากขึ้นเท่านั้น อย่าบอกลาก่อนแล้วอยู่ต่อ นั่นจะทำให้ลูกสับสน และทำให้ทุกอย่างแย่ลง
• รักษาคำสัญญา: หากคุณแม่สัญญากับลูกว่าคุณจะกลับมาในเวลาใดเวลาหนึ่ง ควรทำให้แน่ใจว่าคุณแม่สามารถรักษาสัญญาได้ หากคุณแม่ไม่รักษาสัญญา ในครั้งต่อไปที่คุณแม่ต้องแยกจากเขาอีกครั้ง ลูกจะมีปัญหามากขึ้น นอกจากนี้ พวกเขายังอาจมีปัญหาในเรื่องของการมองโลกในแง่ร้าย และปัญหาความไว้วางใจเมื่อโตขึ้น

จะเกิดอะไรขึ้นถ้าความวิตกกังวลนั้นไม่หายไป
เด็กที่ถูกเลี้ยงดูมาในครอบครัวที่ปลอดภัยและเปี่ยมด้วยความรักจะไม่ค่อยมีความวิตกกังวลจากการแยกจากกันมากนัก แต่ถ้าคุณแม่คิดว่าลูกยังไม่โตพอที่จะรับมือกับการแยกจากได้ คุณแม่อาจต้องปรึกษากับนักบำบัดเด็กหรือผู้เชี่ยวชาญที่อาจช่วยให้คุณแม่เข้าใจได้ว่า เหตุใดลูกจึงมีความกลัวอย่างมากที่จะถูกปล่อยให้อยู่ตามลำพัง หนึ่งเหตุผลที่อาจเป็นไปได้คือลูกมีความผูกพันแบบไม่มั่นคง